België rondt in schoonheid af tegen Spanje na een verstikkend wedstrijdeinde

Deze wedstrijd zal in ieder geval niet snel vergeten worden. Zowel in positieve als in negatieve zin. De Belgen hebben immers in de eerste plaats een dijk van een wedstrijd gespeeld, bijna foutloos, en zo de Spanjaarden uitstekend vastgezet.

Daarnaast heeft onze nationale ploeg nu ook een tweede wedstrijd gewonnen in het tornooi en dus haar behoud op dit niveau ook bevestigd. Spijtig genoeg zullen vooral de beelden blijven hangen van gefrustreerde en zwaar ontgoochelde Spaanse spelers die zich na het laatste fluitsignaal tegen de scheidsrechter keren omwille van, toegegeven, een aantal zeer betwistbare beslissingen. Het valt dan ook diep te betreuren dat net voor déze ontmoeting een Roemeens arbitraal trio werd aangeduid om de voor de bezoekers beslissende (rechtstreekse) kwalificatiewedstrijd te fluiten, wetende dat in geval van een Spaanse nederlaag in Brussel...het Roemenië is dat zich rechtstreeks plaatst.

Dit neemt echter niet weg dat de Belgen waarschijnlijk hun beste wedstrijd in het Europe Rugby Championship hebben gespeeld. Reeds van bij de aftrap namen de Spanjaarden de wedstrijd in handen en trachtten ze het spel te maken. Maar de Belgen lieten zich niet van de wijs brengen en weerden zich van bij het begin, ook wanneer het in de achtste minuut tot een stevig opstootje komt.

Geleidelijk aan krijgen de Belgen steeds meer grip op het spel van een tegenstander die toch wel gespannen staat van de zenuwen. Zo nemen onze duivels na 24 minuten een 6-0 voorsprong dankzij twee strafschoppen van Vincent Hart. Defensief goed georganiseerd slaagt de ploeg van Guillaume Ajac er in om de bezoekers terug te dringen op hun eigen speelhelft met opnieuw twee strafschoppen van Hart als resultaat. Deze laatste is trouwens goed voor een vier op vijf tijdens de eerste helft, terwijl de Spaanse kicker zijn enige poging laat stranden op de doelpaal.

Met een 12-0 voorsprong aan de rust trachtten de bezoekers bij aanvang van de tweede helft het tij te doen keren maar ook opnieuw laten ze een strafschop onbenut. Vincent Hart daarentegen, in zeer goede doen, maakt er zes minuten later 15-0 van.

Er bleef dan nog een half uur op de speelklok, tijdens hetwelk de Spanjaarden voortdurend inbeukten op de toegangspoort naar de wereldbeker. Maar helaas stootten ze telkens op een uitstekende verdediging van de thuisploeg. En het duurde nog tot de 70ste minuut vooraleer de tegenstander van de dag eindelijk de teller in beweging kon zetten, via een try (15-7). Deze begon er dan ook weer in te geloven en sloeg er zelfs in nog terug te komen tot 15-10, na en strafschop op zes minuten van het einde. Maar een laatste overtreding, gefloten in het voordeel van de Belgen, maakte een abrupt einde aan alle Spaanse hoop en werd feilloos benut door Hart om de eindscore vast te leggen (18-10).

Zo eindigen de Belgen hun historisch parcours van dit seizoen dus in schoonheid. De ploeg heeft getoond dat haar aanwezigheid op dit niveau niet onverdiend is. De Spanjaarden daarentegen geven hun rechtstreeks kwalificatie uit handen waardoor het de Roemen zijn die in 2019, mede dankzij de Belgen, zullen mogen afreizen naar het land van de rijzende zon.